برنامه کوهنوردی توچال ؛

 جمعه همـــــــــــــین هفته

با توجه به قرار مدارهای اولیه ای که آقایان دودانگه و تربتی گذاشتند قرار است جمعه این هفته برنامه کوهنوردی ای داشته باشیم ...

بنابراین از کلیه علاقه مندان در خواست می شود در صورت تمایل برای پیوستن به جمع کوهنوردان روز جمعه در نظرات اعلام آمادگی کنند.

زمان قرار : جمعه مورخ  15 بهمن 1389 ساعت 8:30 صبح

(وسط بهمن ، وسط فصل سرد زمستان)

مکان قرار : رو به روی گیت اصلی توچال بعد از پارکینگ

(چمران را به سمت شمال بیایید ، تقاطع ولنجک پیاده و سر خیابان ولنجک سوار کرایه های توچال می شوید...گویا از خیابان ولیعصر ؛ نزدیکای میدان تجریش هم می توان آمد که من درست بلد نیستم که آدرس بدم)

توضیحات: شاید هوا آن روز برفی باشه ، شاید هم بارانی ...

(در صورت بروز هر مساله ای که منجر به کنسل شدن ماجرا شود دوستان در همین وبلاگ  تا پنجشنبه ساعت 9 شب  اطلاع رسانی می کنند در غیر اینصورت که قرار مان پابرجاست)

برنامه مال بروبچ پیام نور هستش ولی شرکت برای عموم آزاد است ،کوچیک و بزرگ و پیر و جوان ، مجرد و متاهل ، چاق و لاغر، زشت و زیبا هر کی خواست میتونه بیاد ...اونجا جمع می شیم بعد  هر کی میره سیه خودش ... نه شوخی کردم ! برنامه اینطوری گویا که تا هر جا که بتونیم کوهپیمایی می کنیم و هر وقت خسته شدیم در یکی از ایستگاه ها می شینیم و چایی و ...  این حرفها و بعد هم احتمالا با تله کابین میایم پایین ... دموکراسی اصل اساسی این برنامه است.

اگر سوالی دارید یا جزییات بیشتری می خواهید در قسمت نظرات بنویسید .

پایدار باشید ، همچون توچال !

 دنیای عرب هم فهمید راه ما به ترکستان است...

آنها هم جمهوری اسلامی نمی خواهند و تنها شعار دموکراسی می دهند

اعتراضات در دنیای عرب بیش از آنکه برای ایران امتیاز محسوب شود برای آمریکا یک برد محسوب می شود...چرا؟!!.برای آمریکا اکنون امتیازی محسوب نمی شود چون مبارک دست نشانده خودشان است و تاکنون مورد حمایتشان بوده و رویکرد کاخ سفید اکنون خیلی محافظه ک......ارانه است و برای ما نیز نه تنها امتیازی محسوب نمی شوند بلکه شکست ایداولوژیکی هم است ! چون خواهیم دید دنیای عرب و مردم بی گناه آنجا پس از سی سال تبلیغات ما شعار ایده الوژی جمهوری اسلامی را سر نمی دهند و تنها دموکراسی می خواهند آن هم از نوع سکولاریستیش و نه لیبرالی یا دینی...و این شاید کمی برایمان سنگین باشد که می بینیم راهی را رفتیم که مسلمان ترین مسلمانان در اخوان المسلمین مصر هم آن را بعد از سی سال به عنوان الگو انتخاب نمی کند و از آن بدتر که یکی از سران شیعه در تونس که می گوید "من خمینی نیستم و نمی خواهم اشتباه او را تکرار کنم" و این همان علتی است که رسانه های داخل ایران نیز خیلی روی موضوعات دنیای عرب مانور نمی دهند و تنها با این رویکرد به موضوع نگاه می کند که حسنی گمارده شیطان بزرگ است و او فرعون بود و اینکه او سقوط کند یعنی حقانیت ما و باز یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی -سخنان آقای خاتمی در نمازجمعه امروز تهران-چرا که در صورت نگاه ژرف تر ،مجددا مردم ما خود را احتمالا یک گام عقب تر از انقلابیون تونس و اعراب می بینند که با و جود آن همه خون و شهید به یک دموکراسی ساده هم دست پیدا نکردند و صراحتا در قانون اساسی کشورشان آمده که مردم هیچ کاره اند ولایت مطلقه فقیه مقامش را از خدا گرفته و اگر هم جمهوری و دموکراسی و اتنخاباتی باشد از نوع لیبرالیستی آن است یعنی استفاده ابزاری از مردم برای انتخاب صلاحیت تعیین شدگانی در اموری محدود...(همان چیزی که همه رییسان جمهور ایران گفته اند : نمیذارند ما کار کنیم از احمدی نژاد و خاتمی تا استعفای بازرگان و موسوی )

 و قابل تامل ترین نکته نیز برای من از رویکرد جنبش های اسلامی مخالف و معترض در تونس و مصر و یمن وکلا دنیای عرب این بود که هیچ کدام به دنبال حکومت اسلامی یا جمهوری ای شبیه آنچه ما در ایران بر پا کردیم نیستند و دموکراسی تنها شعاری است که سر می دهند و قاعدتا آمریکا بدین شعار نزدیک تر خواهد بود تا ما و برنده این بازی هم متاسفانه اوست.

آیا دموکراسی بدون اسلام شعاری بیهوده است؟ آیا دموکراسی به ذاته راهکاری صحیح است؟ چرا اصل دموکراسی را به دموکراسی لیبرالی اسلامی فروختیم؟آیا دموکراسی با اسلام سازگار است؟