ای خواجه حافظ شیرازی، امروز روز تو! می خوام از تو بنویسم … پس خودت بهم بگو که چی بنویسم …

روحت شاد (الهم صل علی محمد و آل محمد)

نیت کردم و حافظ دیوانه فالم را گرفت … (این غزل انتخاب من نیست، انتخاب خودِ خود حافظ بود)

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

                                          یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید
بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر

                                          کز آتش درونم دود از کفن برآید

بنمای رخ که خلقی واله شوند و حیران

                                         بگشای لب که فریاد از مرد و زن برآید

جان بر لبست و حسرت در دل که از لبانش

                                         نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید

از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم

                                        خود کام تنگدستان کی زان دهن برآید

گویند ذکر خیرش در خیل عشقبازان

                                 هر جا که نام حافظ در انجمن برآید